SPELLING WP21

Het Geheim van het Eiland

In augustus ging het meisje op vakantie naar het eiland van haar opa. Ze wist dat dit haar laatste bezoek zou zijn, want opa had besloten om te verhuizen. Dit was dus ook het afscheid van het huis waar ze zoveel avonturen had beleefd.

Op een dag vond ze in de tuin een mysterieuze grot. “Dat moet een geheime schuilplaats zijn!” riep ze enthousiast. Voorzichtig kroop ze eruit, want ze hoorde een vreemd geluid. Daar stond een man met een lange baard en een strenge blik. Hij had zijn wenkbrauw opgetrokken en keek haar indringend aan.

“Wat doe jij hier?” snauwde hij boos.

“Ik ben gewoon aan het ontdekken,” antwoordde ze dapper. “Bent u misschien de eigenaar van dit eiland?”

De man knikte. “Ja, ik ben een afstammeling van de keizer die hier vroeger woonde. Dit eiland is al eeuwen in onze familie.”

Het meisje glimlachte. “Dat is geweldig! Maar waarom klinkt u zo boos?”

“Ik was net bezig met het rapen van de eieren van mijn kippen, en ik hoorde lawaai,” zei hij. “Maar goed, je bent welkom zolang je voorzichtig bent.”

Die avond vertelde het meisje alles aan haar opa. “Morgen reizen we naar huis,” zei hij. “Maar je hebt een spannend avontuur beleefd!”

Vlak voor hun vertrek hoorde ze een bekend geluid. Haar opa was bezig met de stofzuiger en maakte het huis nog even schoon. “Kom, we moeten gaan,” zei hij. Samen keken ze nog even terug naar het eiland voordat ze vertrokken.

Vragen over het verhaal:

1. Waarom moest het meisje afscheid nemen van het eiland?

2. Wie was de eigenaar van het eiland?

3. Wat vond het meisje in de tuin?

4. Hoe reageerde de eigenaar toen hij haar zag?

5. Wat deed de opa vlak voor hun vertrek?